EERLIJK, EUROPA, DUURZAAM, SOLIDAIR
De grote uitdagingen en onze oplossingsrichtingen
KIESLIJST: ikkiesvooreerlijk.eu
Doel:
Indienen van een KIESLIJST op 8 april 2014 voor de Europese Parlement’s verkiezing die in Nederland gehouden zal worden op 22 mei 2014.
Kalender
Januari 2014: Voorbereidende besprekingen.
31 januari 2014:
Penningmeester Michael van den Brink, Den Haag,
rekeningnummer NL17ABNA0413865401
ten name van > ikkiesvooreerlijk.eu <, Den Haag
e-mailadres: info@ikkiesvooreerlijk.eu
website: www.ikkiesvooreerlijk.eu
Alles gereed en functionerend per eind januari 2014.
Vacant: alsnog te vinden notaris (vrijwilliger) voor controle op inkomsten en uitgaven van de Kieslijst.
Vanaf 25 februari:
OP ZOEK NAAR TIEN EERLIJKE EUROPEANEN MET KIESRECHT IN NEDERLAND VOOR TE VORMEN KIESLIJST.
25 februari 2014, Lancering oproep per open brief, verspreiden via netwerken.
25 februari 2014: Registratie vόόr deze datum van naam kieslijst. Waarborgsom betaald.
- Alsnog vaststellen met welke partijlijst(en) een lijstverbinding kan/moet worden aangegaan om geen stemmen verloren te doen gaan.
Van heden tot 31 maart 2014, Donaties innen ter financiering kosten verkiezingscampagne.
Wij vragen iedere sympatisant € 1,00 (één euro) of meer te storten op onze bankrekening NL17ABNA0413865401 t.n.v. ikkiesvooreerlijk.eu te Den Haag. Elke euro telt!
[Tussenliggende relevante datum]
[19 maart 2014, Gemeenteraden, Dag van stemming,
uitslag definitief op 21 maart 2014].
8 april 2014:
- Op deze datum indienen kandidatenlijst bij de Kiesraad.
- We moeten dan wel tussen nu en 8 april 2014 tien kandidaten vinden die beantwoorden aan de hoge kwalificatie-eisen zoals hierna geformuleerd en die bereid zijn de zeven weken tussen 8 april en 22 mei te wijden aan opkomstbevorderende en kiezerswervende activiteiten voor de Kieslijst (en voor zichzelf, zie hierna onder punt 4 c).
22 mei 2014: Verkiezingen Europees Parlement.
30 mei 2014: Definitieve uitslag van de verkiezingen gehouden op 22 mei 2014.
Indien door de ‘kieslijst’ een of meer zetels behaald worden, is er mogelijk voldoende grondslag voor het omzetten van de groepering in een vereniging die zich dan electoraal gaat richten op de Provinciale Staten-verkiezingen van maart 2015, en (altijd mogelijke) vervroegde Tweede Kamerverkiezingen. Als de Tweede Kamerverkiezingen niet worden vervroegd dan worden de eerstvolgende gehouden op 15 maart 2017.
Naam
De naam van de kieslijst is: ikkiesvooreerlijk.eu
Samenstelling van de kieslijst
a) De initiatiefnemers stellen de kieslijst samen
b) Op de kieslijst komen alleen kandidaten met een goede opleiding, met levens- en beroeps-ervaring liefst ook in het buitenland, met naast beheersing van de Nederlandse taal ook goede kennis van het Engels of Frans (noodzakelijke voertalen in het Europese Parlement) en zo mogelijk tenminste nog een andere Europese taal. Mensen die overtuigd zijn van nut en noodzaak van verder groeiende integratie van de landen en volkeren van Europa, en die ons politieke programma gericht op duurzaamheid en solidariteit onderschrijven (zie het programma op deze website).
c) De kandidaten gaan voorlopig accoord met de volgorde op de kieslijst zoals die wordt ingediend bij de Kiesraad. Wettelijk bestaat geen voorziening die veranderingen in die volgorde na de verkiezingen afdwingbaar mogelijk maakt. Maar, op persoonlijke titel, geven de kandidaten na de lijsttrekker hun erewoord dat zij instemmen met het aanpassen van de volgorde bij het aanvaarden van benoeming door de Kiesraad op een door de Kieslijst voor ‘ikkiesvooreerlijk.eu’ gewonnen verklaarde zetel, die de volgorde gebaseerd op het aantal verkregen persoonlijke voorkeursstemmen respecteert. Alle kandidaten stemmen in met de regel dat naarmate een kandidaat meer voorkeursstemmen heeft dan andere kandidaten op deze Kieslijst, hij/zij aanvaarding van een benoeming door de Kiesraad kan verkiezen vόόr anderen op de kieslijst die minder persoonlijke voorkeursstemmen verkregen.
[Hiermee wordt als resultaat verkregen dat het de kiezers zijn die bepalen wie van de op de kieslijst geplaatsten ook daadwerkelijk in het Europees Parlement zal plaats nemen, in plaats van benoeming op de partijlijsten van volgende kandidaten die vooral dank zij hun plaats in de eigen partijhiërarchie, op de slippen van de lijsttrekker bij de verkiezingen meeliften en daardoor in het Europees Parlement zitting krijgen.]
d) Geen van de gekozenen komt direct in een volgende aansluitende periode terug als volksvertegenwoordiger. Dit bevordert de vrijheid van handelen voor de volksvertegenwoordiger. Die heeft nu de handen geheel vrij, omdat zijn/haar huidige (2014-2019) politieke gedrag en keuzes niet meer beïnvloed kunnen worden door de wens in de eerstvolgende periode opnieuw te mogen aantreden.
Kenmerkend voor het gedrag van ‘ikkiesvooreerlijk.eu’ in het Europese Parlement
a) Uitgangspunt is dat niet nu al in de eerste weken van 2014 voor de totale zittingsduur van vijf jaar van dit Europese Parlement bepaald kan worden wat steeds beslist zal worden. Maar zie de richting-aanduidende punten die hierna en in het programma nog genoemd worden.
b) Conclusies voor het te voeren en te steunen beleid zullen steeds in goed onderling overleg worden getrokken op het moment dat dit nodig is en op basis van de dan aanwezige kennis en argumentatie, en van de volgende principes:
- ‘ikkiesvooreerlijk.eu’-fractieleden laten zich niet leiden door eigenbelang. Zij zijn integer. Bij beslissingen over benoemingen, budgetten, subsidies en contracten zijn ze objectief, de kwaliteit van personen, goederen en diensten geeft de doorslag.
- ‘ikkiesvooreerlijk.eu’-fractieleden zijn elk verantwoordelijk voor hun beslissingen en leggen daarover verantwoording af. Geen verschuilen achter ‘fractiediscipline’.
- Zij staan open voor discussie met anderen, zij zijn open over hun beweegredenen, en zij zijn bereid hun beleid te beargumenteren en naar argumenten van anderen te luisteren.
- Zij zijn eerlijk, melden al hun privé-belangen, en dragen hun morele principes uit in hun persoonlijke gedrag. In hun gedrag als volksvertegenwoordiger tonen zij hun leiderschap.
- ‘ikkiesvooreerlijk.eu’-fractieleden koesteren hun eerbied voor de wet, werken met toewijding en doelmatigheid, en zijn gericht op een juiste, hoogwaardige en respectvolle vervulling van hun functie.
c) ‘ikkiesvooreerlijk.eu’-fractieleden verlenen niemand voordelen wegens familiebanden of uit vriendschapsoverwegingen. Zij begunstigen elkaar niet. Financiële of andere materiële bijdragen aan de kosten van de verkiezingscampagne geven geen extra invloed op beleid en beleidsvorming.
d) Tegengaan van machtsbederf in alle landen van Europa en in ‘Brussel’ staat hoog op de politieke agenda van de ‘ikkiesvooreerlijk.eu’-fractieleden: corruptie (misbruik maken van politieke macht voor eigen baat), fraude, diefstal en dubieuze beloften of giften worden met kracht bestreden. Belangenverstrengeling, onverenigbare functies, misbruik maken van (de toegang tot) informatie en van bevoegdheden, discriminatie en intimidatie, verspilling en wanprestatie, en misdragingen in vrije tijd, zijn onaanvaardbaar.
e) De fractie zal in en buiten het Parlement uitstralen dat met wijsheid, ervaring, en bedachtzaamheid het belangrijke werk als volksvertegenwoordiger wordt uitgevoerd. Geen opgewonden standjes, geen incidentenbeleid. Wel constructief meewerken aan een beter Europa voor allen.
f) Wel leggen we nu al vast dat ‘ikkiesvooreerlijk.eu’-fractieleden niet deel zullen nemen aan de maandelijkse verplaatsing van het Europees Parlement (EP) van Brussel naar Straatsburg. Tegen het veto door Frankrijk ingaan, om niet in Straatsburg te vergaderen is een goed maar onbereikbaar doel. Individueel echter kunnen Euro-parlementariërs wel besluiten niet te gaan: ‘ikkiesvooreerlijk.eu’-fractieleden zullen de voorzitter vragen geen stemmingen te agenderen in Straatsburg, zij zullen hun medeleden bevragen over de betekenis van het besluit van hun voorgangers niet meer te aanvaarden dat het EP elke maand verhuist, en het vervolgens niet uitvoeren van die beslissing. De 200 miljoen euro verhuiskosten die door het niet verhuizen worden uitgespaard, zijn geen besparing op het budget van het EP. Met deze financiering wordt de bestrijding van financiële en fiscale fraude, bankfraude, en belastingontwijking en -ontduiking versterkt, dit zijn met name die fraudesoorten die vooral de machtigen ten goede komen.
Toelichting bij de politieke voornemens van de ‘ikkiesvooreerlijk.eu’-fractieleden
Wij zijn wereldverbeteraars.
Wie is dat niet ‘in de politiek’?
Politici willen een betere wereld achterlaten voor hun kinderen en kindskinderen en voor alle anderen waar ook ter wereld.
Wij ook.
Goede politici zijn geen egoïsten. De ambitie een betere wereld te willen maken koesteren we al lang, maar we zijn hulpeloos langs de kant van de weg blijven staan in afwachting van de resultaten van de inzet van de weinige anderen die wel al bereid zijn/waren ‘aan politiek te doen’ door lid te worden van een politieke partij, en politieke vertegenwoordigende en uitvoerende functies te vervullen in de eigen buurt, gemeente, en soms het land. Dat zijn er niet veel meer.
Bestuur en Bevolking
25.000 bestuurders
Nederland wordt bestuurd door hooguit 25.000 medeburgers.
Heel ruw geteld zijn er
- 400 gemeenten met 9.000 raadsleden en 400 x 4 Burgemeesters en Wethouders = ± 10.000 personen,
- plus 500 Statenleden inclusief Commissarissen van de Koning en Gedeputeerde Staten, plus 250 Eerste en Tweede Kamerleden en een twintigtal ministers en staatssecretarissen = 750 personen.
- Tel daarbij de 11 ministeries met elk 10 topambtenaren, de 12 provincies met elk 10 topambtenaren en de 40 grootste gemeenten met ook elk 10 topambtenaren = 630 personen.
- 600 Zelfstandige Bestuursorganen met elk 5 topmensen = 3.000 bestuurders.
Alles bijeen, werken in Nederland in politiek en administratief-publieke besturende posities rond de 15.000 medeburgers.
Tel daarbij nog eens 10.000 personen uit het bedrijfsleven en allerlei organisaties. Er zijn 8.000 bedrijven met meer dan 100 werknemers maar daarvan zijn slechts enkele tientallen bedrijven actief in de publieke sector als bijvoorbeeld universiteit/hogeschool, of andere grote instellingen zoals ziekenhuizen, die rechtstreeks te maken hebben met het besturen van Nederland. Het grootste deel van de bedrijven richt zich vooral op eigen taak en eigen zaak. Er moet gewerkt worden om winst te maken en de bedrijfscontinuïteit zeker te stellen. Aan het besturen van Nederland komen zij niet toe. Zij willen het dikwijls ook niet, laten het graag aan anderen over.
De ‘200 van Mertens’
Sinds Jan Mertens, een fameuze voorzitter van het NKV, Nederlands Katholiek Vakverbond, en Staatssecretaris van Sociale Zaken in het kabinet Den Uyl (lang geleden dus al) het uitsprak, denkt vrijwel iedereen dat feitelijk de macht in handen ligt van de naar hem genoemde ‘200 van Mertens’, nog niet 1 procent van de hiervoor opgesomde 25.000 bestuurders.
16.700.000 inwoners – 30.000 zijn er politiek actief
Van de bijna 17 miljoen Nederlanders mogen er ongeveer 4 miljoen nog niet stemmen. Zij zijn nog geen 18 jaar oud. Van de overigen gaan 4,5 miljoen wel naar de stembus, 7,5 miljoen kiesgerechtigden stemmen niet (voor het EP in 2009).
Van de 12 miljoen zijn er 300.000 lid van een politieke partij, daarvan is 10% politiek actief: 30.000. Schrikbarend weinig, want uit dit kleine aantal worden de ongeveer 15.000 politieke- en ambtelijke-bestuurders gekozen. De andere Nederlanders klagen over wat er fout gaat en weten wat en hoe van alles te verbeteren is. Maar zij staan wel aan de kant. Zij willen aan de kant staan, of staan daar omdat binnen het huidige politieke systeem voor hen geen plaats is om actief mee te werken. Zij maken ook geen deel uit van de binnencirkels van alle sociale netwerken en worden daarom bij het zoeken naar invulling van bestuurlijke posten niet in aanmerking genomen.
Perspectief
Onder de kiesgerechtigden is veel ruimte voor hernieuwde politieke mobilisatie mits dat maar niet hoeft via de traditionele partijen. De ‘Occupy Wallstreet’ beweging die al over bijna 1.000 steden in de wereld uitwaaierde liet zo’n mobilisatie zien. Het ‘Sustainable Finance Lab’ aangevoerd door Herman Wijffels en Arnoud Boot laat ook vandaag de dag op een heel andere schaal en met een andere insteek iets soortgelijks zien. Evenzo, en weer op een andere manier, lieten meer dan 60 niet-gouvernementele organisaties dat zien toen zij zich enkele jaren terug verenigden in een ‘Alliantie voor een Fair & Green Deal’ en een duurzame en solidaire weg uit de crises schetsten. Sinds 2007 is Avaaz actief op het internet http://www.avaaz.org/en/ met meer dan 30 miljoen leden verspreid over de gehele wereld in een online campagnenetwerk dat de stem van gewone mensen laat doorklinken in wereldwijde (politieke) besluitvorming.
Er is ook alle reden voor hernieuwde politieke mobilisatie want die 15.000 op traditionele partijbasis geselecteerde bestuurders hebben ons niet uit de huidige problemen weten te houden. Het is dus tijd om allen erbij te halen die wat in hun mars hebben en die geen last hebben van bestaande partijpolitieke scheidslijnen. Wie over die scheidslijnen wil heen stappen, of inhoudelijk dat wellicht al gedaan heeft maar er administratief nog geen partijkaart voor heeft ingeleverd, is uiteraard ook welkom.
De andere oplossing is: laat de huidige partijen maar tot oplossingen komen! Maar we zien nu al tientallen jaren dat dit niet gebeurt. Samensmelten van partijen om daardoor krachtiger te staan en wat te kunnen presteren, zien we niet gebeuren, waarom zou dat nu wel te verwachten zijn? Het is ook niet logisch want iedereen binnen die partijen heeft juist in zijn partij geïnvesteerd om zelf verder te komen, en zit er nu tot op lokaal niveau op een stoel in een vertegenwoordigend lichaam of een partijbestuur. Politieke partijen zijn immers verworden tot niet meer dan hulpmiddelen op het carrièrepad. Je doet het een paar jaar om een betere ingang te krijgen voor volgende functies.
Zo’n investering wil je niet verliezen door samen te bundelen of dissident te worden en daardoor je toekomst weg te gooien.
Op de traditionele politieke partijen kunnen we niet meer rekenen, die lopen leeg, hebben hun identiteiten verloren, en borduren voort op patronen die pasten bij de tijd van Thorbecke en bij verzuiling per geloofsrichting. Ook de protestpartijen op uiterst rechts en op uiterst links komen voort uit die verouderde patronen. Het is twijfelachtig of zij ooit nog uit kunnen groeien tot grote partijen die het electoraat weten te boeien. Protesteren is hun grootste kwaliteit. Opkomen voor dieren en ouderen is mooi maar nogal beperkt als doelstelling voor een politieke partij. Als daarbij komt dat de partij zich laat gelden via vertegenwoordigers waar slechts weinigen achting voor hebben, dan geraken we wel van de regen in de drup.
Voor ons is de conclusie dat van anderen binnen onze maatschappij van 12 miljoen kiesgerechtigde Nederlanders initiatieven moeten komen met nieuwe vormen van politieke participatie. Onze ‘Kieslijst’ probeert die opening te maken. De beste stuurlui die tot nu toe aan de wal stonden moeten het schip van staat gaan bemannen. Een aantal van hen hebben zich in dit initiatief verenigd, zij staan open voor aanwas, mits die gericht is op kwaliteit van de personen die zich melden, en op goed bestuur zoals Nederland dat nodig heeft. Vandaar ook onze beklemtoning van ‘ervaring’.
De kwaliteit van ons huidig en toekomstig politiek bestuur staat op het spel. Heb je de vereiste kwaliteit, dan mag je niet langer aan de kant blijven staan. Ben je bereid ‘de kar te trekken’, en heb je er de kwaliteiten voor, dan moet je nu aantreden.
Ouderen en vrijwilligers
Voor Nederland ligt het dan voor de hand een beroep te doen op vrijwilligers die over alle onderlinge scheidslijnen heen bereid zijn met elkaar die uitdaging aan te gaan en zich in te zetten voor de publieke zaak. In het bijzonder moeten we dan als Nederlanders een beroep doen op allen die behoren tot de sterk en snel groeiende groep van ouderen die twee kwaliteiten verenigen: hun inkomen is verzekerd door AOW en pensioen (ook als die verlaagd worden om financieel-economische redenen in onze maatschappij, toch blijven het gegarandeerde inkomens) en ze hebben tijd beschikbaar die niet meer opgeslokt wordt door een werkkring. Bovendien hoeven ze niemand meer naar de ogen te kijken, ontslagdreiging met inkomensverlies (met name ook vanwege op integriteit gericht gedrag binnen hun werkkring) is verdwenen. Ze hebben een onafhankelijke inkomensbasis, tijd, kennis en ervaring die ze nog vele jaren ten bate van allen kunnen inzetten. Kort samengevat is wat ouderen willen: een betere wereld voor hun kleinkinderen!
Kerneisen die aan alle vrijwilligers gesteld dienen te worden zijn de van hen te verwachten persoonlijke integriteit, solidariteit met de zwakken in onze (wereld-) maatschappij, bescherming en bevordering van de kwaliteit van onze leefomgeving, en een geestesinstelling die toekomstgericht is. Hun politieke ambities worden niet gericht op de eigen carrière. Die hebben ze al voltooid, of – als ze nog werken – die maken ze wel in hun beroepsleven. Zij moeten eerlijk omgaan met de kansen, de omstandigheden en de obstakels die ze in hun werk en leven ondervinden en daarvan de maatschappij laten profiteren. Zonder anderen naar de ogen te kijken om een baan te krijgen, zonder verholen pogen er zelf beter van te worden.
Naast andere vrijwillig uit te voeren functies en bezigheden, moeten er onder hen ook gevonden kunnen worden die voldoende tijd willen inzetten om zich met de politiek bezig te houden.
Het moet weer gewoon worden dat een politicus naast het politieke handwerk ook op andere wijze in de samenleving actief is. Dat wordt aangemoedigd. Dat betekent dan ook dat het tijdsbeslag door de politiek opgelegd aan politici ingrijpend zal wijzigen. De recrutering van politici gaat verbreed worden. Immers, het strekt ons allen tot voordeel als politieke functies als volksvertegenwoordiger en ambtelijke functies van directeur en hoger alleen bereikt kunnen worden als de te kiezen politici en te benoemen ambtenaren tenminste ook vier jaar gewerkt hebben in het bedrijfsleven. De wet zou deze regel moeten vaststellen. Omgekeerd geldt dit evenzo: laat hoge functies in het bedrijfsleven alleen vervullen door personen die ook een aantal jaren maatschappelijk-politiek en/of ambtelijk gewerkt hebben. Dit kan niet in de wet worden vastgelegd maar is afhankelijk van vrijwillige regelgeving binnen bedrijven. Laat na een bestuurlijke of vertegenwoordigende periode in het openbaar bestuur een politicus zijn plaats inruimen voor een ander. Dat helpt ook belangenverstrengeling te voorkomen. Dank zij zulke wisselwerking profiteren maatschappij en bedrijfsleven van elkaars ervaringen. Maar dan moeten er wel veel meer medeburgers bereid gevonden worden zich ook voor een of twee mandaten te laten kiezen en als bestuurder of volksvertegenwoordiger op te treden. Integriteit is dan nog meer van groot belang.
Toekomstgericht / lange termijn
Voor allen geldt dat wij meer toekomstgericht moeten gaan denken en handelen. Onze kleinkinderen moeten het minstens zo goed krijgen als wij het zelf hebben. Dat kan alleen als we hen een aarde achterlaten die in kwaliteit van bodem, water en lucht, niet beschadigd is. Wij zijn voor ‘vandaag’ wel ‘onder de pannen’. Voor onze (klein)kinderen gaat het om de toekomst. De lange termijn is van grotere betekenis dan de korte termijn.
Allen doen mee
De verschuivende demografische verhoudingen – de wereldbevolking groeit vooral buiten Europa, de aantallen jongeren nemen af of stabiliseren, de ouderen komen in aantal massaal opzetten, de werkenden zijn op wereldschaal stabiel in aantal – zullen vele gevolgen krijgen, waarvan toenemende migratiestromen van arme naar rijke landen en van het platteland naar de stad niet de geringste zijn, ook als we er in slagen de bevolkingsgroei op aarde af te remmen, wat wij willen.
In elk geval moeten we ervoor zorgen dat in de beroepen en functies waarin het kan, en met de mensen die het nog kunnen, er voor wordt gezorgd dat de arbeidsparticipatie in de laatste jaren vóór de pensioengerechtigde leeftijd omhoog gaat. En dat voor hen die willen blijven doorwerken ook na het bereiken van die leeftijd, die kans wordt geschapen. Alle regelingen die dit verbieden dan wel onmogelijk maken worden afgeschaft.
Politiek-inhoudelijk is het voorgaande reeds voldoende uitgewerkt. Wij beroepen ons hiervoor met name op de Voorstellen voor een urgentieprogramma van de Alliantie voor een Fair & Green Deal, een vergeten politiek product uit recente jaren waarvan wij denken dat het een juiste diagnose bevat van de problemen waarin wij verkeren en dat het de juiste recepten aanbiedt om voor die problemen de bijpassende oplossingen te vinden. Zie: www.platformdse.org .
Wij hoeven niet opnieuw het wiel uit te vinden.
De inhoud volgt – samengevat – hierna.
Waarom deze eigen kieslijst en geen nieuwe politieke partij?
Met een kieslijst kan iedereen meegaan, als u dat wilt blijft u lid van de partij waaraan u al zo lang contributie betaalt, en steunt u toch onze actie. Ons gaat het nu vooral om de corruptie die, ook in Nederland, moet worden uitgeroeid, en om Europa, onze schutse en toeverlaat in de grote wereld van landen, die maar al te graag domineren en beslissen willen, ook voor ons, en daar zijn we niet van gediend. Hadden we vroeger stadsrechten en onze graaf of hertog die ons beschermden, onze toekomst ligt in het grotere verband met alle ons omringende landen, de Europese Unie. Wat we lokaal kunnen beslissen blijven we lokaal doen. Wat voor alle Nederlanders gebeuren moet brengen we veilig onder bij Europa.
De bestaande traditionele politieke partijen zouden ook pal kunnen staan in de strijd tégen corruptie en vóór Europa. Maar steeds weer blijkt dat bestaande politieke partijen pas echt aandacht gaan schenken aan politieke problemen als er een concurrent in de kiezersmarkt opstaat die dat onderwerp keihard aanpakt. Die concurrent hoeft geen partij te zijn. Het kan, zoals wij beogen, een groep burgers zijn die zich op dit moment onder de huidige omstandigheden met dit programma wil inzetten voor de maatschappij zonder verder gaande bindingen dan die ze nu aangaan. Bij volgende verkiezingen kunnen dat weer andere burgers zijn in een andere groepsvorming. Het lijkt soms zo mooi: ervaring in het politieke bedrijf. Maar we zien te dikwijls dat te lang blijven zitten op het pluche desastreus uitwerkt. Dan behouden bestuurders graag de macht, worden omkoopbaar, verzuimen verder vooruit te kijken, en missen dan het zicht op onze toekomst, Europa, al was het maar omdat ze dan zelf die macht op nationaal niveau verliezen. De ervaring kan zo nodig beter elders gehaald worden.
We zijn begonnen met een kerngroep van zelfbenoemden die zich aan elkaar hebben verplicht eerder reeds geformuleerde gedachten te concretiseren. Wij leggen nu contacten ter verbreding van die groep met andere integere en toekomst-gerichte burgers die ons zullen vertegenwoordigen.
Eerlijk
De essentie van de vereiste veranderingen is dat ons politiek bestuur weer van alle smetten vrij moet worden: een integere overheid en mensen/burgers die elkaar en hun overheid kunnen vertrouwen. Maar we weten ook hoe moeilijk het is voor machthebbers om integer te blijven. Daarom een bewust gekozen sterke wisseling van de wacht in onze besturen, parlementen en administraties. Eén periode als gekozen politicus wordt de maat, en dan de maatschappij weer in, ook om het contact met de werkelijkheid niet te verliezen. Veel meer burgers dan nu het geval is, vervullen dan ook rechtstreeks de maatschappelijk noodzakelijke posities die bezet moeten worden. Wederzijds begrip kan hierdoor alleen maar groeien. Ervaring wordt ambtelijk ingebed en politiek gedrag zal zonder twijfel gaan veranderen.
Europa
Het is duidelijk dat – gezien tegen de achtergrond van grootmachten op de wereld als de VS, China, India, Rusland, Brazilië, Indonesië, de Britse Commonwealth en de Franse Francophonie – we alleen als ‘Europa’ kansen hebben om ons staande te houden. Nederland hoort bij de kleine ‘spelers op het wereld-schaakbord’ en kan dat niet alleen. In Europese samenwerking willen we onze eigen ontwikkelingen veilig stellen. Wij geloven in Europa, wij zijn er ten diepste van overtuigd dat Nederland niet verder kan zonder Europa. Naast de bevordering van de Europese ontwikkeling zien we het lokale en regionale bestuur als belangrijk voor het regelen van de dagelijkse levensomstandigheden van de burgers. Zij weten in de regel het best wat goed voor hen is in hun directe omgeving. De rijksoverheid speelt hier trouwens al op in door het verschuiven van grote takenpakketten van het rijksniveau naar het niveau van provincie en gemeente. Dat complementeert het verschuiven van nationale taken naar het Europese niveau. De natie-staat wordt door deze beide ontwikkelingen geleidelijk aan van steeds minder belang. De volkssouvereiniteit gaat zich meer en meer manifesteren in onze eigen directe leefomgeving en vindt daar de oplossingen voor onze kleine dagelijkse zorgen. Op Europese schaal wordt gezorgd voor de grote belangen die ons allen betreffen. (Binnenkort wordt deze gedachtengang verder uitgewerkt gepubliceerd op deze website onder ‘eigen documenten’).
Duurzaam
Blijvende materiële groei is niet mogelijk. Bomen groeien nergens de hemel in.
We weten allemaal, en velen erkennen dat mede op grond van hun solide kennis, dat voor die keuze(n) anders gedacht moet worden, een denken dat deels al voltooid is maar zich steeds verder ontwikkelt. ‘Groeien’ ligt nu eenmaal beter in het gehoor als ‘krimpen’. Van kind volwassen worden, van arm naar rijk, van honger naar weldoorvoed zijn natuurlijke wensen. Maar iedereen weet ook dat ‘de bomen de hemel niet in kunnen groeien’. Na vele jaren van nagestreefde economisch-gerichte ‘groei’ is het raadzaam de motivaties en consequenties van ‘krimp’ te doorzien en door te laten werken in het te voeren politieke beleid. Wij zijn ervan overtuigd dat ook met krimp welzijn voor velen/allen nog steeds mogelijk is, een betere inkomensverdeling over de aarde en tussen bevolkingen lijkt daarvoor het aangewezen middel. Maar dan moet er ook wel goed gestudeerd worden op de betekenis van krimp en op de plaatsen en tijden waarin het kan worden ingezet voordat we er besluiten over nemen.
Solidair
Wij, de initiatiefnemers, onderkennen dat we verschillen van elkaar in wat we zien als ‘een betere wereld’. We weten wel zeker dat een betere wereld niet alleen een rijkere wereld is met meer materiële productie voor ons en ons omringende landen en volkeren. Inderdaad, wij hebben niets tegen ‘welvaart’ voor allen op de aarde. Prioriteit krijgt echter het ‘welzijn’ van allen, een breder begrip dat staat voor meer geluk voor allen. Economische groei op zich genomen is daarom niet ons eerste doel, het is hoogstens een welkome uitkomst van goed politiek- en bestuurs-beleid. Het welzijn van de wereldbevolking en van Nederlanders in het bijzonder is ons doel.
Een ‘gouden greep’ is het samenvoegen van ‘duurzaam’ en ‘solidair’ in
‘Gratis’ Openbaar Vervoer (GOV) voor senioren
Wij hebben in de loop der jaren in onze zo beschaafde maatschappij een divers pakket aan voorzieningen voor alle burgers toegankelijk gemaakt door gemeenschapsfinanciering, daarin verschillen de Leden-landen van de EU nauwelijks van elkaar. Voorbeelden te over: trottoirs en fietspaden langs de autorijbanen, verkeerslichten, richtingwijzers, straatnaamborden, straatverlichting, parken en plantsoenen, kinderspeelplaatsen, zitbanken, sportvoorzieningen, kunst in de openbare ruimte, maar ook politie en brandweer (waarvoor we graag betalen ook als we hopen er nooit gebruik van te hoeven maken). Het is tenminste merkwaardig te noemen dat in die reeks voorzieningen vrijwel overal het lokale openbaar vervoer ontbreekt ook al beschikt de helft van de bevolking niet of nauwelijks over een auto. We betalen wel, ook vrijwel overal in Europa, de helft tot tweederde deel van de kosten van het openbaar vervoer uit belastinggeld. Dat laatste derde deel betaalt de reiziger terwijl niemand erbij stil staat dat dit net zo iets is als een entree-kaartje moeten kopen om toegang te krijgen tot een park of kinderspeelplaats. Bovendien rijdt een groot deel van de stoelen in het openbaar vervoer leeg rond. Wat ligt er meer voor de hand, dan die stoelen ‘om niet’ ter beschikking te stellen van onze senioren als beginstap voor een ‘revolutie’ in het woning-nabije verkeer? Een stap die om te beginnen de meest kwetsbaren in onze maatschappij het eerst ten goede komt. Het helpt hen eenzaamheid te vermijden en mobiel te blijven om reisdoelen te kunnen bereiken. Het vermindert ook de autodrukte op de weg, vermindert het aantal verkeersongevallen (en hun doden en gewonden), vermindert luchtvervuiling, maakt voor hen een andere besteding van hun dikwijls schaarse financiële middelen mogelijk. En zelfs maakt het op de weg en op parkeerplaatsen ruimte vrij voor anderen die wel van een auto gebruik moeten maken. Solidariteit die goed uitwerkt op duurzaamheid.
Voor wie mocht denken dat invoering van ‘gratis’ openbaar vervoer een dwaze gedachte is: het is sinds 1 januari 2013 gerealiseerd voor de 400.000 inwoners van Tallinn, de hoofdstad van Estland. Het bestaat voor alle honderdduizend inwoners en alle bezoekers van Aubagne in Frankrijk, een gemeente bij de Middellandse Zee. In Rotterdam (ook alle metro) en in Lelystad (stadsbussen) voor allen van 65 jaar en ouder. In Ierland voor allen ouder dan 66 jaar sinds meer dan dertig jaar. Zijn daar overal de bestuurders ‘dwazen’? Het houdt ouderen mobiel en in contact met anderen. Het spaart geld dat ouderen dan voor andere doeleinden kunnen gebruiken, het bevordert de luchtkwaliteit, het vermindert verkeersongelukken en aantallen verkeers-gewonden en -doden. Doordat meer mensen de bus kiezen, komt op de weg ruimte vrij voor automobilisten.
Wat is meer eerlijk?
Beter voor onszelf: zelf meer rijkdom, meer bezittingen, meer geld, meer goederen? Of minder armoede voor anderen?
Beter voor alle mensen op aarde: niet alleen in onze naaste omgeving, maar ook in Verwegistan?
Meer of beter op korte termijn of op de lange termijn?
Meer of minder mensen?
Uitputten van ons ecosysteem, of recht doen aan dieren en planten? En aan lucht en water?
Zuinigheid met onze aardse voorraden (olie en andere bodemschatten) en in onze dagelijkse consumptie? Herbestemming en hergebruik van ‘afval’?
Meer welvaart of meer geluk, meer welzijn?
Meer kennis en kunde? Meer onderzoek en onderwijs? Langer en gezonder leven?
Minder uitbuiting, meer transparantie van beslissingen?
Meer onderzoeksjournalisme?
Meer vrije tijd? Meer werk?
Meer kunst, dans, muziek, toneel, film, schilderen, beeldhouwen, mooie ‘dingen’?
Meer gebouwde omgeving, en dus minder natuur?
Meer globalisering, meer wereldreizen, meer toeristen die hier naar ons toe komen van ver weg, en meer van ons die ver de wereld overtrekken?
Meer zeilmeisjes, meer winnaars van Dakar-rally’s, en meer wereldsporttournooien, of meer zwem-A-diploma’s, en meer wandelaars de paden op en de lanen in?
Meer produkten van elders ver weg, liefst goedkoop, dan lokale produktie die lokaal opgesoupeerd wordt, mogelijk duur?
Vernieuwing
Wij ‘lenen’ onze programmatische inzichten en beleidsconclusies van het Platform Duurzame en Solidaire Economie, tientallen deskundigen, bekend in allerlei wetenschappelijke disciplines. Zij noteerden al eerder meer en betere inzichten voor Nederland en de wereld om te overleven. Wij hoeven dat niet meer zo nodig allemaal zelf uit te vinden. Zij sloten aan bij soortgelijke activiteiten die overal elders op aarde ook plaats vinden. Ga naar www.platformdse.org voor meer informatie. Wij sluiten ons bij hun denken aan.
De uitdrukkelijke wens uitgesproken in 2010 was dat de inzichten verworven in de studies van het Platform zouden worden verder gedragen in alle politieke partijen ter realisering in het beleid. In vrijwel alle partijprogramma’s spelen deze inzichten nu ook een rol, mede omdat zij ook van andere kanten in die partijen werden binnen gebracht.
In het feitelijke politieke beleid is landelijk niet veel hiervan terug te vinden. Wel zeggen, maar niet doen. Dat is teleurstellend. Zelfs moet geconstateerd worden dat individuele burgers en bedrijven, uitgaand van eigen inzichten, tot een grotere inspanning komen om de wereld eerlijker en duurzamer te maken dan ‘de politiek’. Die is minder ver gevorderd.
Het gaat ons om een politieke keuze in Nederland voor een vernieuwende ontwikkeling van onze economie en maatschappelijk leven, gebaseerd op behoud van natuur en cultuur, gezondheid, bevordering van lokaal en kleinschalig produceren en consumeren (dat levert ook meer arbeidsplaatsen op), verkleining van de afstand tussen rijk en arm zowel in Nederland als in het buitenland, meebeslissen door iedereen, doorzichtige (transparante) besluitvorming, eerlijk geldverkeer, integer gedrag.
Als dat allemaal lukt, dan gaat het om een enorme verandering in beleid en gedrag.
Een economie die harmonie voorop stelt, die leidt tot stabiliteit en vrede, die politiek en maatschappij ondersteunt, die alle mensen op de wereld in hun behoeften voorziet, die teruggeeft wat zij neemt en volledig op duurzame energiebronnen draait. Een economie die diversiteit ziet als versterking van het maatschappelijk systeem, die rekening houdt met volgende generaties en mensen in arme landen, die respect heeft voor alles wat leeft. Dat klinkt als een utopie, mijlen ver verwijderd van de dagelijkse praktijk. Toch is het mogelijk, juist nu. De tijd is er rijp voor. Sinds de financiële crisis zien namelijk steeds meer mensen in dat we met onze ‘groeiverslaving’ op een doodlopend spoor zitten. Steeds meer individuen, bedrijven en organisaties werken wereldwijd aan duurzame en solidaire oplossingen. Steeds meer economen en politici pleiten voor andere maatstaven van welvaartsgroei. Steeds meer mensen sluiten zich aan bij de wereldwijde Occupy-beweging. Vrijwel allemaal willen zij een economie die bloeit en groeit in kwaliteit. De grote vraag blijft: ‘hoe moet het dan wel?’
Hoe verder?
We weten dat de huidige prioriteit gegeven aan de materiële groei van de economie zich niet verdraagt met onze ecologische mogelijkheden. De draagkracht van de aarde is nu al te gering voor wat onze huidige economie nodig heeft. Dit vertaalt zich onder andere in een begrip als ‘voetafdruk’. De Nederlandse voetafdruk is vele malen groter dan het wereldwijd gemiddelde ons ‘toewijst’. En als we huidige ontwikkelingstendenzen onbelemmerd laten doorgroeien dan wordt onze voetafdruk steeds groter en schadelijker voor alle leven op de aarde en voor alles wat in miljoenen jaren aan voorraden op aarde is opgebouwd. Materiële ‘krimp’ is meer nodig. Dat is bepaald geen breed verspreide gedachte in de bestaande politieke partijen.
We realiseren ons dat we vele bondgenoten moeten vinden. Die zoeken we nu dan ook. We realiseren ons ook dat we dan nog heel wat inhoudelijk werk te verzetten hebben. Politiek is immers breder dan duurzaamheid en eerlijkheid, breder dan zorg voor de aarde, het klimaat, en de toekomst van alle levende wezens inclusief onze kindskinderen.
We zoeken medestanders die met ons in alle openheid kunnen komen tot formuleringen voor een vernieuwd beleid dat echt rekening houdt met alle mensen en de gehele aarde.
We denken dat het zinvol is ons op deze wijze in te zetten omdat mensen/kiezers er genoeg van hebben dat zittende politici ook na allerlei verkeerde beslissingen en verkeerd gedrag gewoon doorgaan als bestuurders. Corruptie en belangenverstrengeling is alom aanwezig zonder dat dit leidt tot persoonlijke consequenties. Eerlijkheid in de politiek is dikwijls ver te zoeken. Beslissingen worden te dikwijls in beslotenheid genomen ook als ze ons allemaal raken. Ook al weet langzamerhand toch elke politicus beter, met open ogen gaan we verder in ons beleid met bedreigingen van onze toekomst. Op kleine schaal doen we dat door een snelheidsverhoging op onze wegen aanvaardbaar te vinden ook al vallen er dan extra doden en gewonden. We gaan door met vuurwerk op Oudjaar ook al kost dat te veel van onze jongeren een vinger of oog. Persoonsgebonden budgetten in de gezondheidszorg, toch bedoeld om voor zwakkeren in onze samenleving eigen beslissingen mogelijk te maken en hun welzijn te bevorderen, worden even gemakkelijk weer afgeschaft als dat financieel ons beter uitkomt. We sturen vluchtelingen ons land weer uit, waarvoor we juist plaats zouden moeten inruimen. We laten producten toe op onze markten waarvoor geen ruimte zou moeten zijn. We verkopen door ons gemaakte (en ook door ons afgedankte) wapens aan vele landen waar ze ingezet worden door dictatoriale regeringen. We lossen ons tekort aan grondstoffen op door elders op aarde te ontbossen, bodems uit te putten en zeeën leeg te vissen. Ons vuil voeren we graag af. En we weten dat iedereen hier zijn eigen rijtje aan toe kan voegen.
Op onze ‘Kieslijst’ staan medeburgers die het waard zijn gekozen te worden tot volksvertegenwoordiger. Zij hebben de persoonlijke kwaliteiten met hun opleiding, deskundigheid, levenservaring en morele kracht om de voor allen belangrijke politieke besluiten te nemen en weerstand te bieden tegen alle verleidingen die het verkrijgen van namens ons verkregen macht met zich meebrengt.
Zij zijn eerlijk, Europeaan, toekomstgericht, transparant, en werken voor leefbaarheid en duurzaamheid, lokaal en globaal.
Steun en meldt dat aan info@ikkiesvooreerlijk.eu